Do roku 1593 na terenie Leszczyńca (ówczesnego Haselbach) nie było żadnego kościoła. W tym właśnie roku mieszkańcy trzech wsi, czyli Leszczyńca, Ogorzelca i Szarocina zwrócili się z prośbą o wybudowanie kościoła ewangelickiego, ponieważ odległość do innych świątyń była bardzo dużo. Najbliższe kościoły znajdowały się wówczas w Świdnicy i w Jaworze, a następnie w Kamiennej Górze i Jeleniej Górze. Ich inicjatywa osiągnęła sukces. W roku 1653 został on odebrany ewangelikom i stał się kościołem katolickim. Kiedy Fryderyk Wielki podbił Śląsk, Gminy Ogorzelec, Leszczyniec, Szarocin oraz Czarnów-Paczkowice  zwróciły się do niego z prośbą o pozwolenie na budowę kościoła ewangelickiego na terenie Leszczyńca. 30 maja 1742 r. przydzielono im pozwolenie na wzniesienie Domu Modlitwy. Budowa rozpoczęła się natychmiastowo. Chętnie pracowano społecznie i wpłacano darowizny na Fundusz Budowy Kościoła. W tym samym roku odbyło się uroczyste otwarcie świątyni. W roku 1760 wszystkie koszty budowy i dekoracji kościoła były pokryte. Od tego momentu Leszczyniec posiadał dwa kościoły- jeden ewangelicki i jeden katolicki. Pomiędzy członkami dwóch gmin wyznaniowych panowała braterska zgoda, bazująca na prawdziwej, chrześcijańskiej miłości.

Kościół katolicki (po lewej) oraz nowo wzniesiony ewangelicki z plebanią (lata 1742 – 1753)

W roku 1945 kościół ewangelicki przekształcono w kościół katolicki, natomiast kościół(mały,cmantarny), został odrestaurowany po II wojnie światowej. Od 1955 roku kościół pełnił funkcję kaplicy cmentarnej, lecz gdy było to konieczne pełnił funkcję kościoła. W pełni został odremontowany i oddany wiernym w roku 2005. Renowacji podłął się proboszcz parafii Andrzej Wardawa.